Woensdag 3 mei 2023 - Bosroute

Vandaag bijtijds op en Erik haalt de broodjes. Tijdens het ontbijt overleggen we wat we gaan doen vandaag. Erik heeft een mooie route bedacht, voornamelijk door bosrijke gebieden. 

Gauw broodjes smeren en koffie mee. 
Het is erg koud vandaag, maar de zon schijnt en dat maakt ook wel veel goed. Onze handen en gezichten zijn koud, maar als je stopt en uit de wind staat dan is het heerlijk. Heel dubbel dus.
We rijden eerst een beetje naar het oosten. We rijden langs akkers, waarop boeren echt heel hard aan het werk zijn. Deze week al menigmaal uit moeten wijken voor allerhande akkerbouw voertuigen. Geen idee wat het allemaal zijn, maar de een nog groter en breder dan de andere. Daarna het bos in om uiteindelijk bij onze eerste stop te komen: Poolshoogte. 

Daar nemen we een lekker bakkie koffie met een warm appeltaartje met slagroom. Pure verwennerij. 

Daarmee wordt onze lunch verlaat, want op de appeltaart (hoewel hij zeer bescheiden van maat was) kunnen we nog even voort. We rijden daarna naar het noorden toe en komen langs plekken die ons van vorige vakanties erg bekend waren. Naarmate de dag vordert neemt de snijdende kou gelukkig af en is het zeer aangenaam fietsen. Het is nog steeds rustig op de paden. Alleen bij het hunebedmuseum is het wat drukker en MOET ik toch echt op de foto met een MaMOET.... hihi.

Halverwege moet ik stoppen, want de "boordcomputer" van mijn fiets geeft 6000km aan. Dat moet toch even worden gevierd! We maken een foto ervan en met al die dingen op mijn stuur (ook met mijn nieuwe spiegel, waar ik heel blij mee ben) heb ik toch eigenlijk wel een "smartfiets" waar in Amsterdam per ongeluk borden voor waren gemaakt. 

We lunchen als we bijna bij Schoonloo zijn, waar we tientallen jaren zijn geweest. Daarna weer zuidwaarts richting Orvelte en huis. 

De langste tocht tot nu toe: 66km. Hij had eigenlijk net boven de 70 kunnen zijn, maar we hadden ergens een omleiding en hebben toen wat afgesneden. Ook, vrij in het begin hebben we ergens voor een kortere route gekozen. Zeventig hadden wij, en onze e-bikes, ook wel makkelijk gered. Maar ik vind het toch wel indrukwekkend die 66km. 

Daarna lekker op het terras bij het huisje in de zon bijgewarmd tot ook daar de koude wind vat kreeg en ik naar binnen ben verhuisd.