13 Augustus: Poulnabrone en Burren National Park

13 Augustus

Vandaag besluiten we weer terug te gaan naar Burren. Vorige keer hadden we de kortste route gelopen, maar we willen ook graag de grote route (7,5 km op zwaar terrein) doen. 

Eerst gaan we naar Galway om wat broodjes en water te halen. Water vooral omdat het water uit de kraan hier naar chloor smaakt. Als ik de waterkoker vul dan ruikt het alsof ik in het Sloterparkbad sta...haha. Nadat dat gelukt is wordt ik door het gezin in hartje Galway even afgezet bij een fotowinkel. Gisteren, bij de abdij is de lenskap van mijn toestel gevallen en het veertje was kapot. Ik moet dus een nieuwe. Voor een tientje heb ik nu weer goede bescherming en die man in de winkel heeft hem ook nog vastgemaakt aan mijn toestel, dus kan ik hem ook niet meer verliezen of laten vallen. 

Okee, dan op naar Burren. We stoppen eerst even bij Dolmen Poulnabrone. Dat is een soort van hunnebed, maar eigenlijk zijn die in Drenthe mooier. Maar goed, best druk hier en hele touringcars met mensen worden gedropt om de kleine hunnebed te bekijken. Wij kijken ook even rond, maar al gauw gaan we terug naar de auto, waar Manon en Vincent de veldflessen vullen en Erik en ik de broodjes beleggen met ham en kaas. 

We rijden het Nationale park binnen en vinden al gauw waar de route start. Het is ondertussen al wel 15.00 uur en de blauwe route die we gaan lopen duurt een kleine 3 uur. Vlot doorlopen dus. Eerst langs de weg, wat saai is, maar dan gaan we de rotsen op. Het is af en toe best lastig lopen, de rotsen liggen als puzzelstukken op de vlakte en je moet goed opletten, want voor je het weet verzwik je je. We moeten op de heenweg ook flink klimmen, maar bovenop hebben we prachtig uitzicht op de koffiebroodje-vormige berg. Heel bijzonder. De terugweg, de afdaling, is nog iets lastiger maar niet minder mooi. Af en toe heb je het gevoel dat je op de maan loopt, overal stenen en rotsen. Vermoeid en tevreden komen we na precies 3 uur terug bij de auto (en dan hebben we ook nog gestopt voor broodjes), geen slechte resultaat!

Nog 2 uur terug naar huis rijden, met boodschappen onderweg en rond half 10 zitten we nog aan tafel voor het avondeten. Dat geeft allemaal niets, want het is tenslotte vakantie!