25 Juli 2019 - 2e poging Grotten van Remouchamps

Ten eerste moet ik even iets van gisteren rechtzetten, of niet, of toch wel, nou ja geen idee. Het gaat over die warmterecords. Gisteren schreef ik dat het warmte record van België op 36,6 stond vanaf 1947. En daarna merkten we dat er andere bronnen zijn die zeggen dat het toen 38,8 was. Ik weet het dus niet. Wel weet ik dat het gisteren is verbroken. 

Ook veel geharrewar rond het hitte record in Nederland. Uiteindelijk zijn ze het eens: 40,7 is het nieuwe record. Okee, genoeg daarover dan. 

Vandaag gaan we dus een 2e poging wagen bij de Grotten van Remouchamps. We zijn ongeveer om 11 uur daar. De trappen staan al weer aardig vol en even zinkt de moed (en het zweet) me in de schoenen. Maar we zien minder mensen boven rond dwalen en de meesten lijken meteen naar binnen te gaan. Dat ziet er positief uit. En dat is uiteindelijk ook zo: 11:40 mogen wij erin. Meteen in de ingang is het al een stuk koeler, maar als we daarna via een paar trappen af moeten dalen is het heerlijk 12 graden. Normaal zou ik dat koud vinden, maar nu is het heel welkom. 

Eerst moet je een stuk lopen door de grotten. Onze gids spreekt Frans (voor de 6 Fransen in onze groep) en Nederlands. Dit laatste wel met een heel zwaar accent, waardoor ik toch vaak last heb om het te verstaan. Maar gelukkig verstaat Manon er meer van en kan de ontbrekende stukken voor mij aanvullen. We gaan ook allerlei trappen op en neer en de grot is heel mooi sfeervol verlicht. 

Na 800m lopen, worden we "ingescheept" in bootjes, die ons 700m over een rivier weer naar de uitgang brengen. Prachtig en je wordt er heel rustig van. Nu wordt ook duidelijk waarom onze gids steeds met een dikke stok rondloopt. Dit is niet om dwalende toeristen terecht te wijzen, maar om het bootje door de smalle rivier te loodsen. Hij zet af van de bodem, maar ook van de muren en plafond. Je moet tijdens de boottocht wel je handen binnenboord houden, want we botsen af en toe flink hard tegen de kant aan. Je moet er niet aan denken dat daar je vingers tussen zitten. 

Na de tocht was ik heerlijk afgekoeld om buiten meteen een klap in het gezicht te krijgen, want daar is het echt boven de 40 graden. Dus bijna 30 graden meer dan in de grot. Oef! We lopen langs de rivier die door Remouchamps loopt en zoeken een rustig, beschaduwd plekje voor onze lunch. Daarna toch maar weer in de heerlijke koele auto naar huis (via de supermarkt). 

Als we thuis zijn zien we de onweerswolken al opbouwen, maar ze schampen ons maar net. We krijgen 3 druppels en wat windvlagen er van mee. Afkoelen, ho maar, maar wel is de zon geblokkeerd en dat is al wat.