24 Juli - Wandeling van Elend naar Schierke en terug

Aangezien de wandeling van gisteren ons nog in de benen zit, besluiten we vandaag een kortere te doen (ca. 8-9 km). Net mooi, want we willen ook op tijd terug zijn om Max te kijken. 

We gaan eerst met de auto naar Elend. Daar zetten we de auto op de parkeerplaats aldaar. Het is betaald parkeren en omdat die Duitsers nog steeds maar niet kunnen wennen aan betaalkaarten, moet overal weer muntjes in. Gelukkig hadden we nog wat munten meegenomen. Vanaf de parkeerplaats lopen we eerst naar een kerkje vlakbij. Het is de kleinste houten kerk van de Harz. Helaas is hij in renovatie. Binnen is een dienst aan de gang en volgens mij zijn er maar 3 mensen binnen. Zo klein is het..haha. Moet je wel goed opletten als de dominee praat zeg! We lopen route 41 uit ons boekje.  

Vandaag gaat de route vooral door loofbossen, deze zijn niet aangetast door de letterzetter (schorskever) gelukkig. En de schaduw is wel fijn wandelen. Het begint met een wandeling langs het riviertje Kalte Bode. We zouden bij de eerste brug over moeten steken en dan langs de andere kant omhoog, maar daar waren zoveel bomen omgevallen, dat het niet meer mogelijk was. Dus houden we maar even deze kant van het water aan en dat moeten we straks dan (op de terugweg) nog een keer lopen. Maar het is geen straf, want het is heerlijk koel en loopt goed. Bij de volgende brug kunnen we wel oversteken en moeten we de hoogte in. Het is een aardige klim. In de verte horen we ook steeds de fluit van de stoomtrein die hier in de buurt rijdt. Bij een kruising staan een aantal mensen te twijfelen, zo ook wij. Gaan we gewoon door, of maken we een uitstapje naar een uitkijkpunt. Wij besluiten het maar even te doen. Uiteindelijk blijken we niet bij de uitkijkpunt uit te komen maar bij een steenformatie. Vonden we ook mooi en later zagen we ook waar het uitkijkpunt was, maar besluiten dat nu niet meer te doen. We wandelen terug naar de eigenlijke wandelroute. 

Als we weer bij het kruispunt aankomen wandelen we verder om nog geen 100 m heuvelop getrakteerd te worden op de Schnarcherklippen. Dit zijn 2 torens van graniet bestaan uit mooi uitgeslepen rotsblokken. Ze zijn zo'n 25m hoog, best indrukwekkend. Er wordt tegen op geklommen met verankerde touwen en aan de achterkant is ook een trapje gemaakt. Vanwege mijn hoogtevrees laten we het dit keer maar zitten. Maar heel mooi om te zien zo midden in de bossen. Ze heten "Snurk klippen", omdat er bij een stevige oostenwind snurk geluiden hoorbaar zijn. Goethe schijnt in zijn Faust I nog naar dit gebied te refereren, zijn logo zie je hier en daar ook terug op de stenen en infobordjes.

Een stukje verder komen we bij de Mauseklippen. Beschrijving in het boekje: "een mooi hoog sparrenbos waarin de Mauseklippen verscholen liggen". Nou die sparren zijn dus niet meer en daardoor ligt het heel prominent in de leegte. Ook weer indrukwekkend. Deze zijn makkelijk te beklimmen, wat kinderen (en volwassenen) natuurlijk ook doen. Dit deed me veel aan Amerika denken, waar we ook van die steenformaties hadden in Joshua Tree NP. 

Daarna lopen we terug via Schierke (we schampen aan het plaatsje), de Kalte Bode naar Elend. We zijn op tijd terug bij de auto en ook voor Max. Prima tocht, kan ik iedereen aanbevelen als je hier in de buurt bent.