23 Oktober 2023 - Deel 2 - Na het wandelen.....

Nu had ik mijn verhaal over het Müllertal al gepubliceerd, was ik helemaal vergeten te vertellen wat ons bij thuiskomst was overkomen. 

Na onze wandeling en boodschappen doen in Diekirch, draaien we met de auto het oprijlaantje van ons huis in en zien daar een andere auto staan. Ook zien we de voordeur openstaan. He? Wat is hier aan de hand, iemand zit in ons huis. 

Het blijkt de nichtje van de vrouw van de eigenaar te zijn met haar gezin (man en zoon). Ze hadden in het systeem gezien dat het huisje vrij was en waren vanuit Nederland hier naar toe gereden (ook met de hond) om de herfstvakantie door te brengen. Bij binnenkomst waren ze ook geschrokken, want overal lagen spullen en de rolluiken stonden open. 

Ze bleken al de eigenaar gebeld te hebben en die heeft uitgelegd dat door een crash in de computer het systeem niet meer klopte, maar dat wij deze week idd hier zaten en betaald hadden. Heel sneu natuurlijk want ze hadden zich er erg op verheugd en natuurlijk de hele reis hier naar toe ondernomen.
Tja, wij konden er niet veel aan doen, en waren toch echt niet van plan te vertekken. Ze pakten de paar spullen die ze al hadden uitgepakt weer in en vertrokken.

Ik was er toch wel wat door aangeslagen. 
Maar het verhaal was nog niet klaar: Erik was de oprijlaan weer even uitgereden om ze er door te laten. Toen hij er weer in wilde rijden moest hij een wat ruimere bocht maken over het grasveld voor het huis en kwam daarbij met de voorwielen vast te zitten in het gras. Ze slipten door. Ik heb geprobeerd te duwen en daarna heeft Erik ook geprobeerd te duwen terwijl ik achter het stuur zat, maar helaas, hij slipte alleen maar door. Wat matten onder de wielen hielpen ook niet. 
Toen kwam buurman de kunstenaar helpen. Duwen was niet genoeg, maar hij had nog wat hout liggen en toen hij dat onder de voorbanden had gelegd, kwam de auto (met tevens 2 duwende mannen) er uit. Phew. Wat fijn!

En wat een belevenis. Ik moest het toch nog even opschrijven.