Donderdag 10 Augustus - Zion National Park

Vandaag willen we de hele dag in Zion National Park doorbrengen. Het is zo’n 50 minuten rijden van onze camping. De camping is trouwens prima. Wel redelijk stil nog steeds, maar superschoon. We kregen allemaal het idee van “Stepford wives”. Een stukje oprijlaan, waar de camper op staat en daarna een stukje supergroen gras. En ook in de douches en in de WC’s is geen vliegje, spinnetje of mug te vinden. Manon spreekt al van “eng schoon”.  Het probleem met de wifi is opgelost, ik heb het de mevrouw van de camping laten resetten, dus nu hebben we meer bewust bepaald welke apparaten aangesloten moeten worden.

Als we in het park aankomen en door het hek zijn, missen we onze afslag om de camper te parkeren. Daardoor gaan we al bijna weer door de tunnel en dat moet vandaag niet. Gelukkig lukt het Erik om de camper te draaien en na wat geharrewar staan we toch goed op een “overloop” parkeerplaats. Het is hier echt enorm druk. Buiten het park zien we al overal auto’s langs de weg geparkeerd staan. Maar goed, als we staan, dan lopen we naar het informatiecentrum. Het is al flink heet vandaag en de voorspellingen zijn dat het 37 graden wordt. Dat is echt te voelen! Daar aangekomen staat er een enorme rij voor de shuttlebussen. Iedereen is natuurlijk net aangekomen. Het lijkt wel of we in de rij bij de meest populaire Efteling attractie staan. Maar het gaat redelijk vlot en de bussen rijden af en aan om iedereen weg te krijgen. We gaan eerst naar stop 5. Hier start een wandeling van gemiddelde moeilijkheid naar de Emerald pools. Maar eerst eten we nog een heerlijk zoet broodje op het gazon onder een boom. Dan begint de loop. Al vrij snel kom je al een waterval tegen, je wordt zelfs een beetje nat als je er onder door moet lopen. Dat is heerlijk met dit weer. Vrij snel daarna bereik je de lower pool. Hier vind je kikkervisjes in het water. Volgens de beschrijving groeien deze uit tot flinke padden/kikkers. Het pad wordt iets lastiger en dan kom je bij de middelste “pool”. Ook hier weer verfrissend geklater van water en sommige mensen gaan er lekker met de voetjes in. Het is wel drukker hier dan we tot nu toe gewend waren in de parken, maar het is goed te doen. Bij dit punt raken we even in de war en volgen een verkeerd pad naar de upper pool. We vinden hem ook opeens wel erg veel moeilijker dan het vorige pad. We gaan maar terug en merken dat we inderdaad verkeerd zaten. Het pad wordt iets moeilijker, maar het moeilijkst aan dit pad is de hitte. Vol in de zon en dan klimmen. Het valt af en toe best tegen. Maar als je dan bij de upper pool aankomt is het heerlijk in de schaduw en de poel is zodanig dat je er lekker in kan pootjebaden als je dat wil. Wel is het redelijk druk, omdat veel mensen hier blijven hangen. Ook zien we hier een Amerikaanse eekhoorn, oftewel de eekhornus Mc Donaldus. Veel te dik dus, alles wat iedereen heeft laten vallen, dat eet dat beest op. Erg eigenlijk.

Daarna lopen we de “Grotto route”. Wel mooi en gelukkig vooral heuvelafwaarts. We komen dan op stop 6 uit. We moeten gaan lunchen en het restaurant is op stop 5. Dus we nemen de bus (waar ondertussen geen wachtrijen meer voor zijn) terug naar 5. Hier halen we wat te eten en te drinken en gaan weer onder de grote boom op het gazon zitten. Weer op de bus (in dit gedeelte van het park mag je alleen met de shuttlebus rijden, wat eigenlijk wel zo relaxed is) naar stop 7: The Weeping Rock. Een kortere wandeling naar een rotswand waar het water uit komt in een soort van waterval. Hier groeien ook varens en andere planten wat weelderiger. Een oase in de woestijn.

De dag begint al aardig te vorderen en mijn voeten en rug zijn er ook wel klaar mee. Maar toch gaan we nog naar Stop 9, daar willen we de ravijn doorlopen, het laatste stuk moet je eigenlijk door het water lopen. Het is een heen-en-terug loop, dus je kan op elk moment omkeren. Het is een vrij vlak en makkelijk parcours en daarom is het ook enorm druk hier. Zeker op het punt waar je dan nog in het water verder kan waden. Daar lijkt het wel het Noordzeestrand om een zomerse dag in augustus. Wel zien we onderweg 2 herten en nog meer eekhoorns, sommige gelukkig wel van het normale formaat. We lopen terug en nemen de bus terug naar stop 2. Onze camper staat tussen 1 en 2 in, dus dan lopen we nu tenminste een andere route. Erg mooi en hoewel het al over 17:00 uur is, is het nog flink heet. Gauw de camper in en de airco aan! Erik verlangt ondertussen wel naar een wijntje, maar hij moet nog even wachten, want hier in Utah verkopen ze dat nauwelijks. En we zijn alweer te laat voor de Liquorstore, die gaat om 7 uur dicht. Morgen naar Las Vegas, dus dan mag alles gewoon weer.