Vrijdag 11 Augustus - Op weg naar Las Vegas

Gisteren heeft Erik alle lakens gewassen, dus alles is weer lekker fris en schoon. En we zijn zo’n beetje halverwege de vakantie, dus Vincent en Manon hebben van bed gewisseld. Vincent slaapt nu op de tafel (even plastisch gezegd) en Manon dus boven de cabine. Voor beiden even wennen en vooral voor Vincent, want die past nog maar net in dit bed.

Vannacht heb ik even Erik uit bed geschopt. Het begon te onweren en de stoelen stonden nog buiten. Ik was bang dat ze weg zouden waaien. Uiteindelijk begon het nog flink te regenen, dus het was maar goed dat ze binnen stonden toen. Wat een onweer hebben we hier meegemaakt zeg, meer dan in een heel jaar in Nederland.

Rond 10 uur gaan we op weg, beetje laat, maar we halen dat vandaag weer in, want we gaan weer over de tijdsgrens. Het landschap onderweg naar Las Vegas is voornamelijk woestijn, maar dat hadden we ook wel verwacht. We zouden door “Valley of Fire state park” rijden, maar het kwam niet goed uit, het was ongelooflijk heet (37 graden met een warme wind) en ik had geen gepast geld voor de toegang. Al met al redenen genoeg om dan maar door te rijden naar de Hoover Dam. Wel komen we door Lake Mead National Park. Nou, ik vond er weinig aan, nog steeds een ware woestenij. Alleen het meer was mooi in de verte, maar het was zo heet dat ook echt niets en niemand hier te zien was.

Rond 3 uur komen we aan bij Hoover Dam, we rijden er over heen en zetten onze RV op een parkeerterrein aan de overkant. We lopen terug naar de Nevada kant en daar is dan ook de informatiecentrum, die helaas betaald was. Dan besluiten we toch op het laatste moment de tour te doen, we gaan eerst door de controle en dan blijkt Vincent een zakmes in zijn tas te hebben. Oei, er worden al dreigingen geuit van politie erbij halen en zo. Dan zegt Erik dat hij de tour wel over zal slaan en het zakmes terug zal brengen naar de auto. Dat wordt gelukkig geaccepteerd. Vincent, Manon en ik gaan dus de tour doen. Eerst in een filmzaal wat achtergrond informatie en dan daal je af in de dam, een flink eind met de lift (volgens mij zo’n 54 etages of zo), dan mag je kijken naar de buizen die de Colorado rivier eerst om moesten leiden, voordat de dam gemaakt kon worden en nu ook dienen als overflow. Trouwens voor dit laatste doel zijn ze maar 2x gebruikt. Een keer om het uit te testen en in 1986 was het dan eindelijk echt nodig. Leuke feitjes kreeg je ook daarbij. Daarna kom je in de krachtcentrale, ook heel indrukwekkend en zie je pas hoe groot alles is. Wel krijg je op een gegeven moment wel een beetje genoeg van het Amerikaanse chauvinisme waarmee alles aangeprezen wordt, maar goed, dat nemen op de koop toe. Als we er uit komen staat Erik al op ons te wachten. Het is nog steeds erg warm buiten, boven de 40 graden, maar gelukkig is de zon even door wolken afgeschermd, dat scheelt net een beetje.

We rijden snel door naar Vegas. We hebben geboekt bij Sam’s Town en als we na het eten ook Sam’s Casino bekijken, zijn we al aardig in de stemming voor morgen. Vooral de grootsheid en kitscherigheid van alles is zo geweldig. Stel je voor; een bowlinghal met wel 58 banen, en dat in een casino! Morgen meer, maar misschien geen verhaal, want juist in de avond zullen we natuurlijk aan het rondstruinen zijn hier....