Zaterdag 12 Augustus - Viva Las Vegas

Slapen ging niet zo best vannacht. De camping is wel heel stil en we hebben weinig last van het gebouw achter ons wat ’s nachts zoveel licht produceert en continue van kleur verandert. Nee, het probleem zit hem in de temperatuur. Volgens mij blijft het hoog in de twintig graden en dan is het erg lastig om te slapen. Dus we drijven onze bedjes uit. Na het ontbijt gaan we richting Las Vegas strip. We beginnen bij het "Las Vegas" bord. Daar hebben ze zelfs een parkeerplaats gemaakt en stonden de mensen in de rij om met het bord op de foto te gaan. Een auto op de parkeerplaats had hem heel ruim neergezet, waardoor wij er niet meer door konden. Een stremming tot gevolg. En terwijl Erik in discussie gaat met een Amerikaan of we er wel of niet door konden, maken Vincent en ik gauw wat foto's daar. Als we terug bij de auto zijn begeleid die Amerikaan Erik (met camper) erdoor. Het was krap, maar ging net! Alle andere auto's ook blij, want er was ondertussen al een aardige file ontstaan. Oke, dat hebben we gehad, dan rijden we nu verder over de strip tot in Las Vegas downtown. Dit is het oudere stuk van Vegas en ik wilde daar graag Fremont street zien, want dat heeft een dak met steeds veranderend lichtshow. Ik had alleen geen goed vooronderzoek gedaan, want ik dacht dus dat het binnen was, en het was buiten. Dus geen lichtshow te zien overdag. Wel vreemde figuren, veel goochelaars en bedelaars.  Dus maar weer snel terug naar de strip, waar we een gratis plaats vonden achter hotel Flamingo. Of het helemaal legaal was weten we niet, maar we stonden goed en waren lang niet de enige.

De strip, wat een drukte en wat een geluid continue. En wat een hitte, het is weer over de 40 graden, maar het voordeel is dat je steeds een hotel in kan vluchten om af te koelen. De airco’s draaien op volle toeren hier. Op straat heb je ook steeds vernevelaars, maar eigenlijk raken die de mensen niet eens. Door de hitte en de hete wind is het al vervlogen voordat het 10cm van de sproeier af is. Veel water drinken dus. Hoewel…. De meeste mensen drinken wat anders en lopen daar met enorme “flessen” van meer dan een meter lang. Geen idee wat daar in zit, maar elke fles heeft weer een andere kleur inhoud. We weten niet eens of het nou alcoholhoudend is, of gewoon fris. In elk hotel weer rijen en rijen gokautomaten en speeltafels. Maar de meeste hotels hebben ook een thema en dat voeren ze binnen vaak door, zodat de inrichting ook wel de moeite waard is om te zien. We doen de rechterkant van de strip (tenminste de belangrijkste hotels) en gaan daarna naar de overkant voor het Luxor (een grote piramide) en New York-New York. Hier wil Vincent graag in de achtbaan die bij het hotel hoort (Coney Island in het klein). Erik gaat mee en ze vinden het een leuke attractie. Terwijl Manon en ik wachten, nemen we een lekker ijsje van Haëgen-Dasz. Hier is ook de Brooklyn Bridge nagebouwd, dus daar hebben Manon en ik even opgestaan omdat we dat in New York zelf niet hebben gedaan…haha.

Erg moe (en ik heb blaren…grr) gaan we voor het avond eten weer naar de camping, voor een eigen spaghetti schotel.  Rond 8 uur gaan we weer naar de strip. Parkeren weer op ons plekje. Het is nu nog drukker natuurlijk en alles is prachtig verlicht. “Prachtig” tussen quotes eigenlijk, want het is me een kakafonie van kleuren, licht en geluid, waar een normaal mens toch niet te lang aan blootgesteld moet worden. We “doen” eerst Caesars Palace, met veel fonteinen en goud en daarna gaan we naar Ballagio, want daar wordt elke kwartier een licht en watershow gegeven in de grote fontein die ze hebben. Het is echt spectaculair, en we kijken 2 x. De eerste keer was de show op het liedje van “Big spender” (erg toepasselijk hier natuurlijk ) en de tweede keer was het “In the mood”. Als de fonteinen op volle kracht gingen, hoorde je echt knallen omdat het water volgens mij echt omhoog geblazen moest worden. En daarna hoorde je alle publiek gillen en juichen, want uiteraard werd een groot deel van het publiek nat. Maar wat boeit dat als het 36 graden is. Heerlijk!

Dan gaan we nog terug naar Fremont street, maar het is zo druk dat parkeren moeilijk is en we zijn er ook wel een beetje klaar mee. Dus we werpen een blik in de straat en gaan gauw naar de camping waar we ruim na middernacht aankomen. Met de airco aan vannacht, hopen we dat slapen beter gaat. Hopelijk is geluid minder erg dan warmte. 

Ik denk dat jullie wel begrijpen dat een blog maken op dat tijdstip niet meer haalbaar was voor mij.