Zaterdag 5 Augustus: Canyonlands National Park

5 augustus: Eerst wil ik iedereen bedanken voor hun reacties op mijn blog. Uiteraard is het mijn intentie om dit te schrijven voor Manon, Vincent, Erik en vooral voor mezelf. Maar toch is het leuk dat ook anderen er van mee genieten. Ik kan helaas niet op iedere reactie persoonlijk reageren (tijdgebrek en ik heb tenslotte ook vakantie..haha) en “likes” bestaan niet op reisblogger.nl, maar weet dat ik ze allemaal zie en lees.

Okee, dan wat we vandaag hebben beleefd: Met wat vertraging vertrekken we om kwart voor 10 richting Canyonlands National park. De camping voor vanavond en morgenavond is al geboekt, dus dat geeft op zich wel rust voor de reis. Onderweg moeten we eerst nog monument valley uit en omdat nu de zon van de andere kant staat dan gisterenmiddag, levert het toch weer andere plaatjes op.  De weidsheid van dit gebied is overweldigend. Ergens zegt Hertha in een reactie dat de stipjes onderaan de “monumenten” auto’s zijn. En dat is precies waarom ik die er bij genomen heb op mijn foto. Daaraan zie je hoe gigantisch deze rotsklompen zijn. En de auto’s hier zijn meestal enorme pick-up trucks, dus kun je nagaan. Even trouwens over de auto’s; ons valt op dat de meeste auto’s van Japans/Koreaanse makelaardij zijn. Eigenlijk zien we nauwelijks Europese auto’s. Geen Renault, geen Fiat, geen Citroën. Heel af en toe een Volvo, maar daar is ook alles mee gezegd. Raar eigenlijk.

Terug naar vandaag. Er gaat eigenlijk maar 1 weg door dit ruige landschap. Weinig zijwegen en de tomtom geeft vaak aan dat je over honderd en zoveel km pas af hoeft te slaan en is dat eigenlijk ook pas de eerste echte zijweg… Onderweg weer wat regen en in de verte zie je altijd wel ergens donkere dondersbuien hangen. We slaan eindelijk af: naar Needles Overlook. Daar aangekomen maak ik eerst even koffie en met de koffie in de ene hand en een heerlijke zoete broodje in de andere lopen we naar de rand, waar ook wat picknick banken staan. Je kijkt hier over een prachtig rode vallei heen en er heerst een serene stilte. Als we maar net aan onze broodjes zijn begonnen, krijgen we bezoek. Een familie chipmunks (of wangzakeekhoorns) komt ons vergezellen. Ze zijn vliegensvlug en niet echt bang voor mensen. Als we de broodjes op hebben, lopen we een rondje op dit “overlook”. Elke keer krijg je weer een ander zicht op de vallei. Helaas is het, net als andere dagen, wat heiig en is het op de foto’s misschien wat flets, maar in het echt is het iets waar je bijna niet genoeg van krijgt. Dan eten we een broodje met ei en gaan naar een ander uitkijkpunt. Dit blijkt op een onverharde weg te liggen Als we 5 minuten op die weg stapvoets hebben gereden en totaal door elkaar zijn geschud, besluiten we dat dit niet gaat werken. Het punt is 10 km verderop, dus dat is wel een uur rijden. Volgende keer toch maar een 4x4 huren ipv een camper. Wel zien we hier een kudde elks (of wapiti’s) oversteken. Beetje vreemdsoortige hert. Ze hebben iets roods om hun nek, dus zal wel niet helemaal wild zijn, maar toch leuk. Nog maar een half uur naar de camping en dan zien we opeens onze eerste “arch”. We zijn dan ook al in de buurt van Arches National Park. Het heet “Wilson Arch” en we besluiten er naar toe te klimmen. Nou ja, Vincent en Erik zijn zo boven, maar Manon en ik zijn wat schijteriger, en we hebben niet echt de juiste schoenen aan. Boven krijg ik helaas ook nog eens last van hoogtevrees. Maar gelukkig maakt Vincent daar mooie beelden en op het punt, tot waar ik wel ben gekomen, kon ik ook nog mooie plaatjes schieten. Dan door naar de KOA in Moab. We hadden de duurste plek uitgekozen, omdat we hier 2 nachten willen staan en lekker schaduw willen. Aangekomen had de meneer van de camping ons gedowngraded. Hij had gezien dat we uit Nederland kwamen en vond zo’n enorme plek niet echt iets voor onze kleine camper. Even moest ik mijn woede inslikken (want mogen we dat niet even lekker zelf weten!), maar toen ik onze plek zag, was ik helemaal happy: Lekker schaduw en nog steeds 2x zo groot als onze camper en nog goedkoper ook.

 Boodschappen halen, borrelen, avondeten en weer een heerlijke dag in US is voorbij. Morgen Arches en misschien nog een ander stuk van Canyonland.